Vandaag, maandag 1 februari weer een afspraak op de polikliniek Hematologie van het VUmc voor bloedonderzoek en een gesprek met dr Ellen Meijer, internist/hematoloog bij het VUmc.
Het was vandaag niet druk op de polikliniek. Het bloedprikken op mijn hand was voor de afwisseling rampzalig. Deze persoon verprutste in no-time twee perfecte adertjes bovenop mijn rechterhand. Zonder even de tijd te nemen en met een beetje gevoel de naald te plaatsen ramde deze persoon met een te dikke naald in een van de spaarzame geschikte het adertjes bovenop mijn hand. Jeetje, wat baal ik van mensen die denken dat het een routineklus is. Ik melde nog van te voren dat ik moeilijk te prikken ben, maar met een beetje beleid lukt het doorgaans wel. Deze woorden waren niet aan deze persoon besteed. Na twee mislukte pogingen werd ik doorgestuurd naar een andere collega. Deze deed precies zoals het moet, eerst de tijd nemen om te kijken welke ader bovenop mijn hand geschikt is en ook even kijken waar precies in de ader geprikt kan worden. Gelukkig ging het bij deze persoon in één keer goed.
Na drie kwartier kwam de dokter mij ophalen voor de uitslagen en een gesprek. De uitslagen van het bloedonderzoek waren wederom goed (Hb 8.9, Trombo's 224 en Leuko's 7.5). De uitslag van de leverfuncties kwam tijdens ons gesprek binnen. Deze was zoals ik al hoopte deze keer bijna helemaal goed. De ALAT was (↑ 46), ietsjes te hoog maar een stuk lager dan de vorige keer (56). Voor mij zou een waarde van 45 of lager oké zijn. Dit betekent dat ik deze week de Prednison helemaal kan afbouwen (2.5 mg per dag) en na zondag a.s kan stoppen. Daar ben ik erg blij om. Ik heb het wel gehad met al die nare bijwerkingen van de prednison.
De leverwaardes zijn dus gelukkig bijna helemaal goed, de Graft versus Host daarentegen is zins enkele dagen weer zichtbaar actief op mijn huid aanwezig. Het zijn maar drie rode plekjes (in de plooi van mijn knie, elleboog en oksel) die ik zelf kan behandelen met triamcinolonacetonide crème. Deze vorm van Graf versus Host zie ik liever dan dat het een ontstekingsreactie geeft aan mijn lever, de dokter deelt mijn mening.
Vanaf vandaag kan ik ook stoppen met de Valaciclovir omdat ik begonnen ben met het vaccinatie-programma. Met de Co-trimoxazol moet ik voorlopig nog even mee doorgaan. Gelukkig bouw ik langzaam heel wat medicijnen af die ik na de stamceltransplantatie noodgedwongen moest gebruiken. Vandaag wel nog een recept voor mijn slaapmedicatie (Zolpidem) gevraagd. Zonder slaapmedicatie ondanks dat ik meestal snel in slaap val ben ik na een paar uurtjes weer helemaal klaarwakker en uitgeslapen. Met Zolpidem slaap ik wat langer door, gemiddeld zes tot zeven uur. Ik heb gewoon voldoende slaap nodig, anders voel ik me overdag niet fit genoeg.
Op de nare kenmerken van de polyneuropathie na gaat het best wel goed met mij. Verder kijk ik echt uit naar april, dan ga ik voor drie maanden op vakantie naar Zuidoost Azië. De volgende afspraak voor controle is op maandag 29 februari. Ik ben benieuwd of de leverwaardes stabiliseren. Op vrijdag 19 februari heb ik ook weer een afspraak voor de vaccinatie.
Het was vandaag niet druk op de polikliniek. Het bloedprikken op mijn hand was voor de afwisseling rampzalig. Deze persoon verprutste in no-time twee perfecte adertjes bovenop mijn rechterhand. Zonder even de tijd te nemen en met een beetje gevoel de naald te plaatsen ramde deze persoon met een te dikke naald in een van de spaarzame geschikte het adertjes bovenop mijn hand. Jeetje, wat baal ik van mensen die denken dat het een routineklus is. Ik melde nog van te voren dat ik moeilijk te prikken ben, maar met een beetje beleid lukt het doorgaans wel. Deze woorden waren niet aan deze persoon besteed. Na twee mislukte pogingen werd ik doorgestuurd naar een andere collega. Deze deed precies zoals het moet, eerst de tijd nemen om te kijken welke ader bovenop mijn hand geschikt is en ook even kijken waar precies in de ader geprikt kan worden. Gelukkig ging het bij deze persoon in één keer goed.
Na drie kwartier kwam de dokter mij ophalen voor de uitslagen en een gesprek. De uitslagen van het bloedonderzoek waren wederom goed (Hb 8.9, Trombo's 224 en Leuko's 7.5). De uitslag van de leverfuncties kwam tijdens ons gesprek binnen. Deze was zoals ik al hoopte deze keer bijna helemaal goed. De ALAT was (↑ 46), ietsjes te hoog maar een stuk lager dan de vorige keer (56). Voor mij zou een waarde van 45 of lager oké zijn. Dit betekent dat ik deze week de Prednison helemaal kan afbouwen (2.5 mg per dag) en na zondag a.s kan stoppen. Daar ben ik erg blij om. Ik heb het wel gehad met al die nare bijwerkingen van de prednison.
De leverwaardes zijn dus gelukkig bijna helemaal goed, de Graft versus Host daarentegen is zins enkele dagen weer zichtbaar actief op mijn huid aanwezig. Het zijn maar drie rode plekjes (in de plooi van mijn knie, elleboog en oksel) die ik zelf kan behandelen met triamcinolonacetonide crème. Deze vorm van Graf versus Host zie ik liever dan dat het een ontstekingsreactie geeft aan mijn lever, de dokter deelt mijn mening.
Vanaf vandaag kan ik ook stoppen met de Valaciclovir omdat ik begonnen ben met het vaccinatie-programma. Met de Co-trimoxazol moet ik voorlopig nog even mee doorgaan. Gelukkig bouw ik langzaam heel wat medicijnen af die ik na de stamceltransplantatie noodgedwongen moest gebruiken. Vandaag wel nog een recept voor mijn slaapmedicatie (Zolpidem) gevraagd. Zonder slaapmedicatie ondanks dat ik meestal snel in slaap val ben ik na een paar uurtjes weer helemaal klaarwakker en uitgeslapen. Met Zolpidem slaap ik wat langer door, gemiddeld zes tot zeven uur. Ik heb gewoon voldoende slaap nodig, anders voel ik me overdag niet fit genoeg.
Op de nare kenmerken van de polyneuropathie na gaat het best wel goed met mij. Verder kijk ik echt uit naar april, dan ga ik voor drie maanden op vakantie naar Zuidoost Azië. De volgende afspraak voor controle is op maandag 29 februari. Ik ben benieuwd of de leverwaardes stabiliseren. Op vrijdag 19 februari heb ik ook weer een afspraak voor de vaccinatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten