dinsdag 12 november 2013

Bloedprikken Lab Hematologie VUmc

Vandaag dinsdag 12 november 2013, bloedprikken Lab Hematologie in het VUmc i.v.m controleafspraak op 3 december.
Normaal heb ik het bloedonderzoek (cito) samen met de afspraak bij de hematoloog, maar omdat ik op 9 december voor langere tijd op vakantie ga, leek het mij verstandig om het bloedprikken drie weken eerder te doen zodat alle uitslagen (met name het IgM van de Mprot follow up) op 3 december 2013 bekend zijn.

Auw!
Ik was er rond half elf en het was lekker rustig toen ik me aanmeldde bij receptie W van de polikliniek Hematologie van het VUmc. Na het afgeven van het formulier was ik meteen aan de beurt om geprikt te worden.
Ik had mazzel met degene die mij ging prikken. Ze is heel erg ervaren en mijn favoriet. Ze weet dat ik moeilijk te prikken ben en bij haar lukt het meestal in één keer.
'Hier ben ik de laatste keer geprikt', wijzend naar de holte van mijn arm. 'Toen ging het in één keer goed'. Ik voel wat en ze ontsmette het plekje op mijn arm. Vervolgens pakte ze de naald en stak deze in mijn ader. Auwwwwww, riep ik. Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt. Waarschijnlijk raakte ze een spier of zenuw die bovenlangs de ader liep. Ik voelde een korte stekende, doch hevige pijn. Merkwaardig genoeg in de muis van mijn duim. Naast de korte stekende pijn begon de plek bij mijn duim hevig te branden. Het was alsof ik met een zware stroomstoot werd geconfronteerd. Ondertussen liep het buisje vol met bloed. De naald zat gelukkig wel goed in mijn ader. Na 4 buisjes afgenomen te hebben was ik klaar.
Dit was wel een hele aparte ervaring, de reactie van de pijn op een hele andere plek. Nou vraag ik me af, wat nu de oorzaak was. Dit zal ik t.z.t toch eens met de neuroloog bespreken.

Herkent iemand dit?

Over 3 weken (dinsdag 3 december 2013) de uitslag. Hopelijk is alles goed zodat ik met een gerust hart op vakantie kan gaan. Wordt weer vervolgd.

---

UPDATE: vrijdag 15 november 2013

Ik heb nog steeds behoorlijk last van de plek op mijn arm waar geprikt is. Bij bepaalde bewegingen voel ik nog steeds de pijn in en rond de muis van mijn duim, ook word deze iet wat dikker bij pijn. Mijn fysiotherapeut vertelde me, dat waarschijnlijk een zenuw is geraakt. Ik hoop dat het niet blijvend is en dat de zenuw zich weer hersteld.

donderdag 7 november 2013

Magnesiumchloride

Onlangs kreeg ik een mailtje van een bezoekster van deze website, Florencia uit Argentinië. Ze schreef dat haar vader ook polyneuropathie heeft en verschillende behandelingen heeft ondergaan zonder resultaat, totdat hij magnesiumchloride ontdekte en ging gebruiken. Zijn leven veranderde door het gebruik van magnesiumchloride.

Ik ben op internet gaan zoeken wat 'Magnesiumchloride' is en wat voor effect het heeft bij chronisch zieke mensen. Ik vond een aantal interessante artikelen en websites. Ik denk dat het de moeite waard is om het te proberen als je door de polyneuropathie last hebt van je voeten en handen. Baat het niet, dan schaadt het niet!

Heeft iemand ervaring met het gebruik van Magnesiumchloride?

---

Zechsal

Magnesium is een stof die overal in de natuur voorkomt. Het menselijk lichaam bevat gemiddeld 28 gram magnesium, waarvan ruim de helft in de botten. Het speelt een cruciale rol bij tientallen lichaamsprocessen. Teveel magnesium wordt meteen door het lichaam afgescheiden. Echter, veel mensen hebben geen overschot maar een tekort aan magnesium. Dit geldt voor 30% tot 50% (westerse wereld) van de bevolking.

Magnesiumtekort kan leiden tot uiteenlopende klachten. Dit begint meestal met pijn in de voeten, spierkramp en/of lusteloosheid. Als men de klachten negeert kunnen er ernstiger aandoeningen ontstaan. Magnesiumtekort wordt in verband gebracht met depressies, maar ook met hart- en vaatziekten en reumatische aandoeningen.

De beste manier om magnesiumtekort tegen te gaan is toediening via de huid. Het opgeloste magnesium dringt via de huid rechtstreeks door in de cellen, waar het meteen zijn heilzame werk kan doen.

Meer informatie over dit onderwerp en producten bestellen kan via Zechsal

Zie ook:
De kracht van Magnesium

---

Aanvullende informatie over Magnesiumchloride

Magnesium (Mg) is nadrukkelijk aanwezig in het menselijk lichaam: 20 tot 28 g voor een volwassene. Ongeveer 2/3 is vastgelegd in het skelet. De rest bevindt zich in de skeletspieren, het zenuwstelsel en de organen met een hoge metabole activiteit (1).

Magnesium heeft een kalmerende werking op het zenuwstelsel. Dit bevordert ondermeer een goede slaap. Belangrijker is de kalmerende werking bij opgewonden zenuwen. Magnesium is nodig bij het temperen van epileptische insulten, convulsies bij zwangere vrouwen en beven bij alcoholisme.

Als het magnesiumniveau laag is, verliezen de zenuwen controle over spieractiviteit, ademhaling en geestelijke processen. Vermoeide zenuwen, tics en krampen, beven, geprikkeldheid, hypergevoeligheid, spierkramp, rusteloosheid, bezorgdheid, verwarring, desoriëntatie en onregelmatige hartslag reageren allemaal op het magnesium niveau. Een algemeen fenomeen van magnesium tekort is een hevige spierreactie op een onverwacht hevig geluid.

Mg speelt een belangrijke rol bij meer dan 300 enzymatische processen en wordt algemeen beschouwd als een regulator en stabilisator van deze processen. Kenmerkend is dat bij al deze processen energierijke fosfaatverbindingen zijn betrokken. Meestal komen magnesiumionen dan ook voor in de vorm van een complex met ATP (adenosine-trifosfaat) (2). Dit complex vormt in het lichaam de opslagplaats van energie tot we deze weer aanspreken.

Magnesium is betrokken bij de eiwitsynthese en het is onontbeerlijk voor de overdracht van zenuwprikkels evenals voor de spiercontractie. De belangrijkste systemen waarop Mg direct een invloed heeft, zijn het zenuw-, spier-, hart- en vaatstelsel. Vooral de cardiovasculaire problematiek wordt in de literatuur vaak in verband gebracht met magnesiumdeficiënties (3).

Effectieve opname van magnesium vindt normaal plaats via het maagdarm-kanaal. Niet bekende oorzaken vermoeden dat deze opname via het maag-darmkanaal soms verstoord is. Uit onderzoek blijkt de transdermale opname (via de huid) ook zeer effectief. Verder wordt zonodig magnesium intramusculair en intraveneus toegediend (uitsluitend door hiervoor bevoegde en bekwame personen)(2).

Er zijn recent veel studies uitgevoerd met betrekking tot magnesiuminname, in relatie tot diabetes en het metabool syndroom (overgewicht). Ook de relatie calcium/magnesium en hoge bloeddruk staat in de belangstelling (4).

Bij recent uitgevoerd Nederlands onderzoek blijkt bij mannen voor 49% en vrouwen voor 41% de inname van magnesium beneden de Aanbevolen Inname (AI) te liggen (4). “De Amerikaanse aanbevelingen houden het midden tussen de Bourgondische Belgische en Franse adviezen en de eerder zuinige Nederlandse voorstellen” (5).

Literatuur:

De inhoud en beweringen in deze tekst zijn wetenschappelijk onderbouwd. Onderstaand in de tekst verwerkte literatuur. Wilt u meer weten over de lijst van toepassingen, dan vindt u hier informatie over op Internet.
  1. Voedingsraad (1989): Nederlandse Voedingsnormen; Voorlichtingsbureau voor de voeding, Den Haag p 281-291.
  2. Alles over magnesium Mark Sircus Ac., O.M.D. www.magnesiumforlife.com
  3. Driessens FCM, Blomen LJMJ, Verbeeck RMH (1986), Magnesium in hart en nieren. Natuur en Techniek, vol 54, nr 1, p 54-57.
  4. Voedingsstatusonderzoek binnen het nieuwe Nederlandse voedingspeilingsysteem RIVM rapport 350050002/2005; HP Fransen, PMCM Waijers, EHJM Jansen, MC Ocké; in opdracht en ten laste van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, in het kader van project.
  5. Laboratorium endocrinologie, metabole ziekten en nutritiepathologie; Universitaire Instelling Antwerpen Nutrinews oktober 1999; J. Vertommen, V. Van den Broeck en M. B. Manuel Y Keenoy.

dinsdag 5 november 2013

Afzien

Het valt niet mee sinds het de afgelopen tijd weer kouder is geworden, het is dan ook behoorlijk afzien.
Mijn handen en voeten voelen weer koud en pijnlijk aan ondanks dat het bij mij binnenshuis aangenaam warm is. Waarschijnlijk voor de mensen met polyneuropathie is dit erg herkenbaar.

Het mag dan wel lekker warm zijn in huis, maar dat geld bijvoorbeeld niet voor de vloer en alles wat je aanraakt. Elk contact voelt koud aan tot op het bot aan toe. Ik heb ook het idee dat het erger is geworden dan een jaar geleden rond deze tijd.
Mijn orthopedische schoenen moet ik na 'n uur alweer uittrekken, teveel hinderlijke prikkels, ijskoude voeten en pijn. Vier keer per dag zit ik een half uur met mijn voeten in een bak met heet water. Het geeft voor een korte duur enige verlichting. Naar buiten gaan met dit weer is echt een ramp. Na twee stappen heb ik het gevoel of ik met blote voeten over het ijs loop. Een medicijn dat deze vervelende prikkels en pijn wegneemt bestaat helaas niet. Vorig jaar nam ik nog Amitriptyline, maar echt werken deed het bij mij niet. De bijwerkingen van dit medicijn waren nog erger dan de kwaal. Ik ben blij dat ik eind maart van dit jaar gestopt ben met de Amitriptyline en dat de bijwerkingen gelukkig tot het verleden behoren.
Het valt niet mee om afleiding te zoeken zodat je niet de hele tijd bezig bent met het onaangename gevoel en pijn van je handen en voeten. Onlangs was ik nog een dagje naar de sauna geweest, dat was echt een verademing. Maar ja, je kunt moeilijk elke dag naar de sauna gaan van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.

De temperatuur buiten is nu rond de 10 graden. Hoe moet dat nou als het straks gaat vriezen? Ik wil het niet weten en ik wil het ook niet meemaken. Ik tel de dagen af, vandaag over precies 5 weken landt ik in Bangkok en zal dan bijna 4 maanden overwinteren in Zuidoost Azië bij tropische temperaturen van rond de 35 graden of meer. Ik zal dus nog even moeten volhouden en troosten met de gedachten dat ik straks weer kan genieten zonder de al die vervelende kenmerken die polyneuropathie nou eenmaal met zich meebrengt.

Afgezien van al deze vervelende ongemakken, wil ik dit bericht positief afsluiten. Vandaag weer een jaartje ouder geworden. De teller staat nu op 57.