Het valt niet mee sinds het de afgelopen tijd weer kouder is geworden, het is dan ook behoorlijk afzien.
Mijn handen en voeten voelen weer koud en pijnlijk aan ondanks dat het bij mij binnenshuis aangenaam warm is. Waarschijnlijk voor de mensen met polyneuropathie is dit erg herkenbaar.
Het mag dan wel lekker warm zijn in huis, maar dat geld bijvoorbeeld niet voor de vloer en alles wat je aanraakt. Elk contact voelt koud aan tot op het bot aan toe. Ik heb ook het idee dat het erger is geworden dan een jaar geleden rond deze tijd.
Mijn orthopedische schoenen moet ik na 'n uur alweer uittrekken, teveel hinderlijke prikkels, ijskoude voeten en pijn. Vier keer per dag zit ik een half uur met mijn voeten in een bak met heet water. Het geeft voor een korte duur enige verlichting. Naar buiten gaan met dit weer is echt een ramp. Na twee stappen heb ik het gevoel of ik met blote voeten over het ijs loop. Een medicijn dat deze vervelende prikkels en pijn wegneemt bestaat helaas niet. Vorig jaar nam ik nog Amitriptyline, maar echt werken deed het bij mij niet. De bijwerkingen van dit medicijn waren nog erger dan de kwaal. Ik ben blij dat ik eind maart van dit jaar gestopt ben met de Amitriptyline en dat de bijwerkingen gelukkig tot het verleden behoren.
Het valt niet mee om afleiding te zoeken zodat je niet de hele tijd bezig bent met het onaangename gevoel en pijn van je handen en voeten. Onlangs was ik nog een dagje naar de sauna geweest, dat was echt een verademing. Maar ja, je kunt moeilijk elke dag naar de sauna gaan van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.
De temperatuur buiten is nu rond de 10 graden. Hoe moet dat nou als het straks gaat vriezen? Ik wil het niet weten en ik wil het ook niet meemaken. Ik tel de dagen af, vandaag over precies 5 weken landt ik in Bangkok en zal dan bijna 4 maanden overwinteren in Zuidoost Azië bij tropische temperaturen van rond de 35 graden of meer. Ik zal dus nog even moeten volhouden en troosten met de gedachten dat ik straks weer kan genieten zonder de al die vervelende kenmerken die polyneuropathie nou eenmaal met zich meebrengt.
Afgezien van al deze vervelende ongemakken, wil ik dit bericht positief afsluiten. Vandaag weer een jaartje ouder geworden. De teller staat nu op 57.
Mijn handen en voeten voelen weer koud en pijnlijk aan ondanks dat het bij mij binnenshuis aangenaam warm is. Waarschijnlijk voor de mensen met polyneuropathie is dit erg herkenbaar.
Het mag dan wel lekker warm zijn in huis, maar dat geld bijvoorbeeld niet voor de vloer en alles wat je aanraakt. Elk contact voelt koud aan tot op het bot aan toe. Ik heb ook het idee dat het erger is geworden dan een jaar geleden rond deze tijd.
Mijn orthopedische schoenen moet ik na 'n uur alweer uittrekken, teveel hinderlijke prikkels, ijskoude voeten en pijn. Vier keer per dag zit ik een half uur met mijn voeten in een bak met heet water. Het geeft voor een korte duur enige verlichting. Naar buiten gaan met dit weer is echt een ramp. Na twee stappen heb ik het gevoel of ik met blote voeten over het ijs loop. Een medicijn dat deze vervelende prikkels en pijn wegneemt bestaat helaas niet. Vorig jaar nam ik nog Amitriptyline, maar echt werken deed het bij mij niet. De bijwerkingen van dit medicijn waren nog erger dan de kwaal. Ik ben blij dat ik eind maart van dit jaar gestopt ben met de Amitriptyline en dat de bijwerkingen gelukkig tot het verleden behoren.
Het valt niet mee om afleiding te zoeken zodat je niet de hele tijd bezig bent met het onaangename gevoel en pijn van je handen en voeten. Onlangs was ik nog een dagje naar de sauna geweest, dat was echt een verademing. Maar ja, je kunt moeilijk elke dag naar de sauna gaan van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.
De temperatuur buiten is nu rond de 10 graden. Hoe moet dat nou als het straks gaat vriezen? Ik wil het niet weten en ik wil het ook niet meemaken. Ik tel de dagen af, vandaag over precies 5 weken landt ik in Bangkok en zal dan bijna 4 maanden overwinteren in Zuidoost Azië bij tropische temperaturen van rond de 35 graden of meer. Ik zal dus nog even moeten volhouden en troosten met de gedachten dat ik straks weer kan genieten zonder de al die vervelende kenmerken die polyneuropathie nou eenmaal met zich meebrengt.
Afgezien van al deze vervelende ongemakken, wil ik dit bericht positief afsluiten. Vandaag weer een jaartje ouder geworden. De teller staat nu op 57.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten