Vandaag 16 november 2010 ben ik gebeld door dr Noortje Thielen van de afdeling Hematologie over de uitslag van de beenmergpunctie en biopsie. Ze hebben (nog) niks concreets gevonden wat doet denken aan de de Ziekte van Waldenström terwijl alle kenmerken van deze ziekte bij mij aanwezig zijn. Men sluit dan ook niet uit dat in de toekomst er toch sprake kan zijn van de Ziekte van Waldenström.
Ik ontvang het bericht met gemengde gevoelens, ik weet niet of ik blij of verdrietig moet zijn. Ik haat die onzekerheid als men het niet zeker weet. Wat ik wel weet is dat mijn leven op korte termijn drastisch zal veranderen. Ik merk dat ik achteruit ga, dat ik steeds meer moeite heb met lopen, lang staan en moeite heb met mijn evenwicht, veel bijna val-incidenten met als gevolg. Dat betekend dat ik binnenkort ook niet meer verantwoordelijk mijn werk als Verzorgende IG kan doen. Ik heb me dan ook gisteren officieel ziek gemeld.
Ik ontvang het bericht met gemengde gevoelens, ik weet niet of ik blij of verdrietig moet zijn. Ik haat die onzekerheid als men het niet zeker weet. Wat ik wel weet is dat mijn leven op korte termijn drastisch zal veranderen. Ik merk dat ik achteruit ga, dat ik steeds meer moeite heb met lopen, lang staan en moeite heb met mijn evenwicht, veel bijna val-incidenten met als gevolg. Dat betekend dat ik binnenkort ook niet meer verantwoordelijk mijn werk als Verzorgende IG kan doen. Ik heb me dan ook gisteren officieel ziek gemeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten